Το 1949 ο Σάββας Δακανάλης ως ανάπηρος πολέμου αδειοδοτήθηκε για τεχνικά παίγνια. Όλα τα παιχνίδια εκείνης της εποχής ήταν χειροκίνητα. Ο φωτισμός ήταν με λουξάκια. Για βιοποριστικούς λόγους έκανε περιοδείες στην Βόρεια Ελλάδα, Μακεδονία, Θεσσαλία και Θράκη σε διάφορα πανηγύρια οπού και δημιούργησε την δική του οικογένεια.

Το 1957 ξεκίνησε δειλά - δειλά να φέρνει τα πρώτα ηλεκτροκίνητα παιχνίδια από την Ιταλία χωρίς να γνωρίζει εάν θα μπορούσε αυτή η καινούρια διασκέδαση να έχει μέλλον στην Ελλάδα. Χρησιμοποιώντας το όνομα της μητέρας του Κατερίνας, έστησε τα παιχνίδια του στη Θεσσαλονίκη και άρχισε να εργάζεται πάνω σε ιδέες για το μέλλον της επιχείρησης.

Με αγάπη αλλά και πάθος ξεκίνησε μια δύσκολη ζωή μεταφέροντας τα παιχνίδια κάθε 10 ημέρες σε άλλο μέρος, πανηγύρι, χωριό ή πόλη. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πάρα πολύ μεγάλη με αποτέλεσμα να μπορέσει να υλοποιήσει τις ιδέες του πάνω στον καινούριο για την Ελλάδα είδος διασκέδασης.

Έτσι γεννήθηκε το μεράκι και η αγάπη για περισσότερα ακόμα πράγματα. Πάντα δίπλα του ακούραστα η οικογένεια του, η γυναίκα του Στέλλα σε όλες τις καλές και κακές στιγμές του.

Όλα αυτά τα χρόνια το πάθος για τα ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ άναβε μέσα του μέρα με τη μέρα, θέλοντας φυσικά να κάνει ακόμα πιο γνωστό και όμορφο τα ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ΚΑΤΕΡΙΝΑ.

Ο γιος του Κώστας με την οικογένεια του κατάφερε από μικρή επιχείρηση ψυχαγωγίας να δημιουργήσει έναν κολοσσό διασκέδασης με 60 παιχνίδια που μπορούν να μεταφερθούν οπουδήποτε χρειαστεί.